Στο χάρτη απεικονίζονται ενδεικτικά οι περιοχές στις οποίες υπήρξε μέχρι σήμερα ενημέρωση για μαζικό μπλοκάρισμα σεμιναρίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές από αυτές  προκηρύχτηκαν περισσότερες από 4 στάσεις εργασίας προκειμένου να παρεμποδιστούν ενημερώσεις συμβούλων. Στα αστικά κέντρα Αθήνα - Θεσ/νίκη κ.ά.  αναφέρονται μόνο οι εκπαιδευτικές περιφέρειες στις οποίες δραστηριοποιούνται περισσότεροι του ενός σύλλογοι και στους οποίους αναλογούν πολλαπλές επιτυχημένες ματαιώσεις σεμιναρίων - ενημερώσεων.

 

Σε πολλούς συλλόγους όπου οι εκπαιδευτικοί φαίνονται ιδιαίτερα αποφασισμένοι δεν έχουν επιχειρηθεί ακόμα τέτοιες ενημερώσεις. Ενώ σε άλλες περιοχές η στενόμυαλη εμμονή υπηρεσιακών παραγόντων οδήγησε στην αυτογελοιοποίησή τους. Οργανώνοντας στην απελπισία τους σεμινάρια σε καφετέριες  και παρεκκλήσια. (Βλέπε ανακοίνωση Παιδαγωγικού ομίλου  με τίτλο: « Έχουμε  πόλεμο... http://www.paremvasis.gr/?p=2599)

 

Σ’ όλη την Ελλάδα ο κόσμος της εκπαίδευσης αρνείται την αξιολόγηση και τον πονηρό προπομπό της την αυτοαξιολόγηση.

 

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΜΟΤΙΒΟ

 

Υλοποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων τα Δ.Σ. των συλλόγων προκηρύσσουν 3ωρες στάσεις  έχοντας τη δυνατότητα να αθροίσουν σ’ αυτές μια 3ωρη πάγια στάση που έχει ψηφίσει η ΔΟΕ[1], για να αντιμετωπίσει τον επιχειρούμενο κλεφτοπόλεμο στα  σεμινάρια – ενημερώσεις  των σχολικών συμβούλων.

 

Είναι σαφές ότι το υπουργείο, τουλάχιστον σ’ αυτή την πρώτη φάση, είχε και έχει  εναλλακτικές δυνατότητες. (Βλέπε ΠΕΡ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ Α/ΘΜΙΑΣ & Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΤΜ. ΕΠΙΣΤ. & ΠΑΙΔ. ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ Π.Ε. & Δ.Ε. Ερμούπολη, 20-01-2014 Αριθ. πρωτ.: 394:

παρακαλούνται οι Σχολικοί Σύμβουλοι, μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών της ενημέρωσης για την εφαρμογή της ΑΕΕ και την αποστολή του επιμορφωτικού υλικού στους Διευθυντές των σχολικών μονάδων, για τα παρακάτω:

1. Να υποστηρίξουν τη διαδικασία της ΑΕΕ ενδοσχολικά καθώς και με συναντήσεις διευθυντών σχολικών μονάδων σε μικρές ομάδες δια ζώσης ή όπου αυτό δεν είναι εφικτό, μέσω τηλεδιάσκεψης. Σε περιπτώσεις όπου παρατηρούνται ιδιαίτερες δυσκολίες ή καθυστερήσεις θα γίνεται υποστήριξη σε ατομικό επίπεδο στους Διευθυντές Σχολικών Μονάδων. )

 

Ήδη σε πολλές περιπτώσεις οι σχολικοί σύμβουλοι πολλών περιφερειών,  χρησιμοποιώντας μια «θολή ατζέντα», ανάμειξη δηλαδή, της αυτοαξιολόγησης με άλλα κρίσιμα εκπαιδευτικά θέματα  σχολείων, εκβιάζουν ή αποκρύπτουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Σ’ αυτό το τοπίο η μαζική, ουσιαστική και αποτελεσματική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη διαδικασία μπλοκαρίσματος των σεμιναρίων και των ενημερώσεων των διευθυντών σηματοδότησε την ενεργοποίηση, με τους καλύτερους δυνατούς όρους, μιας  σκληρής  και πολυεπίπεδης αντιπαράθεσης. Κατά τη διάρκειά  της, τόσο  οι σχολικοί σύμβουλοι όσο και οι διευθυντές τέθηκαν μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα τα οποία αναμένεται να ενταθούν στην συνέχεια της αντιπαράθεσής μας με το συνολικό πλαίσιο της αξιολόγησης.

 

Η πρώτη αυτή φάση έπρεπε να λειτουργήσει και λειτούργησε διαμορφώνοντας την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση του κόσμου της μαχόμενης εκπαίδευσης  μπροστά σ’ όσα κρισιμότερα θα ακολουθήσουν .

 

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ

 

Μέχρι τώρα :

 

- Η συντριπτική πλειοψηφία των σεμιναρίων που επιχειρήθηκαν  ή επιχειρούνται ακόμη  σποραδικά έχουν μπλοκαριστεί με επιτυχία.

 

- Δεκάδες χιλιάδες υπογραφές εκπαιδευτικών  απ’ όλη την Ελλάδα έχουν συγκεντρωθεί καλύπτοντας (η καταμέτρηση συνεχίζεται ακόμη) ποσοστά πάνω από 85% του συνολικού αριθμού των εκπαιδευτικών.                                                         

 

- Οι έκτακτες γενικές συνελεύσεις που έχουν γίνει και θα συνεχιστούν είναι ιδιαίτερα μαζικές και καταλήγουν σε αγωνιστικές αποφάσεις.

 

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­Το επόμενο διάστημα με βάση την εγκύκλιο της 10/12/2013, με τίτλο «Εφαρμογή του θεσμού της Αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού Έργου της σχολικής μονάδας κατά το σχολικό έτος 2013-2014 – Διαδικασίες» θα επιχειρηθεί να πραγματοποιηθούν οι συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων με στόχο να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας και να οριστούν ομάδες εργασίας με τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών.

 

Η πιο κρίσιμη μάχη που αναμένεται να δοθεί από σχολείο σε σχολείο είναι μπροστά. Στόχος  να ξεπεραστούν οι φοβίες, να κερδηθεί η συναίνεση των διευθυντών, να σπάσει το κλίμα των πολυποίκιλων απειλών που πλανιούνται στον αέρα και να υπάρξει ουσιαστική πλειοψηφία αν δεν είναι εφικτή η ομοφωνία ως προς τη συμπλήρωση του πρακτικού που θα πιστοποιεί τη μη συγκρότηση των ομάδων εργασίας.

 

ΕΠΙΜΥΘΙΟ

 

Εδώ και δεκαετίες, οι εκπαιδευτικοί υπερασπίζονται ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο ουσιαστικής παιδείας για όλους.  Όπως εύστοχα παρατηρεί  ο  Γ. Μαυρογιώργος:[2]

 

«1. Οι  όποιες απόπειρες για καθιέρωση  διαδικασιών και κριτηρίων αξιολόγησης  στην ελληνική εκπαίδευση προσέκρουσαν στις έντονες κινητοποιήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών.                                                                                                 

2. Η απόρριψη από τη μεριά των εκπαιδευτικών των διάφορων σχεδίων, επιστημονικά και πολιτικά, θεμελιωνόταν στο ότι αρνούνταν να υπονομεύουν το ίδιο τους το έργο και προστάτευαν τα όρια της σχετικής αυτονομίας κατά την άσκηση του έργου τους.  

3. Οι εκπαιδευτικοί είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη και την εξουσία να αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία της δράσης και να προστατεύουν την εκπαίδευση από το δίδυμο αξιολόγησης-αγοράς που απειλεί και να υπερασπίζονται ένα σχολείο ουσιαστικής παιδείας για όλους. Ο τριακονταετής ανταρτοπόλεμος στον οποίο έχουν εμπλακεί, μέχρι σήμερα, με τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, είναι μια παρακαταθήκη για το «νέο μέτωπο» που καλούνται να συγκροτήσουν, για νέες συλλογικότητες και νέες αντιστάσεις, μέσα στη δίνη του μνημονίου, της ανεργίας, των απολύσεων, των περικοπών και της φτώχειας.»

 

Έτσι δηλώνουν ότι δε πρόκειται συλλογικά να συναινέσουν στην εφαρμογή ενός συστήματος αξιολόγησης που αποσκοπεί:

 

- Στην διαμόρφωση των δεξαμενών διαθεσιμότητας στην κινητικότητα και τις απολύσεις.

 

- Στη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, με βάση τη σύνδεση της αξιολόγησης με το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και

  τις ποσοστώσεις του.

 

- Στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών.

 

- Στην ένταση των κοινωνικών και ταξικών ανισοτήτων.

                                                            

- Στην επιβολή του «νέου» σχολείου της αγοράς, με τους γονείς να πληρώνουν, το σχολείο να αναζητά πόρους μέσω χορηγών, και τη   γνώση, να μετατρέπεται σε εμπόρευμα.

 

- Να πλήξει - συρρικνώσει δραστικά την παιδαγωγική και διδακτική αυτονομία των εκπαιδευτικών, μέσω της διευρυνόμενης τυποποίησης και ομοιομορφίας των διδακτικών τους πρακτικών, μέσω των πολλαπλών και αλλεπάλληλων διαδικασιών αξιολόγησης και απόδοσης λόγου αλλά και του πολύπλευρου πολιτικοϊδεολογικού ελέγχου της διδακτικής πράξης από το κράτος και τους μηχανισμούς της αγοράς. Η λογική της αξιολόγησης εκτός των άλλων επιβάλλει την ύπαρξη ενός συγκεκριμένου μοντέλου δασκάλου.

 

- Να φιμωθεί ερμητικά οποιαδήποτε επιστημονική κριτική του περιεχόμενου και των  στόχων της εκπαίδευσης στο όνομα ακριβώς  της υπακοής στους ψηφισμένους από τη Βουλή νόμους. (Μ. Νούτσος, 1998-Αξιολόγηση: και τώρα τι κάνουμε; Συζήτηση  που διοργάνωσαν οι Δάσκαλοι σε Κίνηση του συλλόγου «Ο Παρθενώνας»).

 

«Ο νόμος, όπως και το νομοθετικό του πλαίσιο έχει ψηφιστεί (Ν.3848/2010 , ΠΔ.152/5-11-2013, ΥΑ 30972/Γ1) και αποτελεί  πλέον ένα ακόμη νόμο του κράτους που αφορά την αξιολόγηση. Όμως, για να εφαρμοστεί, τουλάχιστον για την πολιτική εξουσία, πρέπει – αυτό λένε όλες οι έρευνες που έχουν γίνει διεθνώς και στην Ελλάδα - να έχει τη συναίνεση κατ’ αρχήν των εκπαιδευτικών». (Μ. Νούτσος, 1998, ό.π.)

 

Κάτι που, όπως φαίνεται από τα παραπάνω, δεν συμβαίνει ούτε και τώρα.

 

 

---

[1] Οι αυξημένες πιέσεις στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, τόσο μετά  την αποτύπωση της συρρίκνωσης  των δυνάμεων της στην τελευταία Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε., όσο και από την κρίσιμη πολιτική συγκυρία,  την εξανάγκασαν να περιορίσει τις φιλολογικές συζητήσεις περί καλής και κακής αξιολόγησης και να συνταχθεί προσχηματικά έστω με όσους την αντιμάχονταν.

 

[2] Η ολοκληρωτική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και η ολοσχερής διάλυση του δημόσιου σχολείου (βλέπε εδώ).