Όταν είδα την κοσμοχαλασιά να πλησιάζει ζήτησα βοήθεια.

Κάλεσα τ’ αδέλφια μου,

μα αυτά ήταν φυλακισμένα στη Γάζα.

Κάλεσα τους γονείς μου,

μα αυτούς τους είχαν εξαφανίσει στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Κάλεσα τους γειτόνους μου,

μα απ΄ αυτούς άλλους τους είχαν διαμελίσει στην Γκερνίκα

άλλους τους είχαν κάψει στο Άουσβιτς και το Μπέργκεν Μπέλζεν

άλλους τους βομβαρδίσανε στη Δρέσδη

άλλους στη Σρεμπρένιτσα, στη Μοσούλη, στο Κιγκάλι.

Τώρα,

μετρώ τα παιδιά μου

σκορπισμένα στους δρόμους, στις πλατείες,

στους κάμπους και τους λόφους του Αφρίν

Ακίνητα.

Με το φόβο και την ερημιά στα νεκρά μάτια τους

​

​

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ  ΚΙΝΗΣΗ    ΣΤ’ Συλλόγου Θεσ/νίκης