Η αόριστη εξαγγελία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, χωρίς να προσδιορίζει το χρόνο, 4.500 διορισμών στην ειδική αγωγή και η απουσία αναφοράς στην γενική αγωγή δεν διαψεύδει μόνο της προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν για να κατευνάσουν την οργή του κόσμου της αδιοριστίας αλλά κάνει φανερό ότι και για τα επόμενα χρόνια θα συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος της αδιοριστίας και της αναπλήρωσης. Φέτος η πρόσληψη 19 χιλιάδων και πλέον αναπληρωτών καταδεικνύει με έμφαση ότι τα σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς την παρουσία τους. 

 

Τα σχολεία χρειάζονται τους αναπληρωτές αλλά όχι ως ανασφαλές περιφερόμενο εκπαιδευτικό δυναμικό που κάθε χρονιά αλλάζει τόπο διαμονής και σχολείο. Τους χρειάζονται ως μόνιμους. Για να μπορεί το σχολείο να λειτουργήσει ως παιδαγωγική κοινότητα που σχεδιάζει και υλοποιεί και όχι ως απρόσωπη υπηρεσία που γεμίζει τα εργασιακά της κενά την τελευταία στιγμή. Το σχολείο τους χρειάζεται επίσης ως μόνιμους γιατί έχει ανάγκη από εκπαιδευτικούς που θα νιώθουν ότι η αξία της εργασίας τους αναγνωρίζεται.

  

Επιπλέον, η τοποθέτηση του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στο αίτημα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς αποδεικνύει ότι για άλλη μια φορά οι διορισμοί παραπέμπονται στο απώτερο μέλλον.  Όπως εξήγγειλε το ΥΠΕΠΘ τον ερχόμενο Οκτώβρη θα ανακοινώσει τριετές πρόγραμμα διορισμών στην εκπαίδευση και θα ανοίξει τη συζήτηση για το σύστημα διορισμών. Είναι φανερό ότι ο αγώνας για μόνιμους μαζικούς διορισμούς, για διορισμό όλων των αναπληρωτών, ο αγώνας για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους/όλες, έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τις μνημονιακές πολιτικές περικοπών.

 

Ταυτόχρονα, η συζήτηση για το σύστημα με το οποίο θα γίνουν διορισμοί – στην περίπτωση που το εκπαιδευτικό κίνημα εμφανιστεί διασπασμένο και χωρίς ενιαία θέση- ανοίγει την κερκόπορτα για να περάσει η πολιτική του προσοντολόγιου αμφισβητώντας ευθέως την προϋπηρεσία των αναπληρωτών. Για το τέλος της περιπλάνησης και της εργασιακής ομηρίας χιλιάδων εκπαιδευτικών και την υπεράσπιση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών μας απαιτείται να γίνει εδώ και τώρα διορισμός όλων των εκπαιδευτικών που έχουν προσφέρει υπηρεσία στα σχολεία με μοναδικά κριτήρια το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Ο κατακερματισμός των αναπληρωτών σε αντιμαχόμενες συλλογικότητες δεν μπορεί να ανατρέψει τις σκληρές μνημονιακές πολιτικές. Αντίθετα διαιρεί τις δυνάμεις του εκπαιδευτικού κινήματος και διαιωνίζει το καθεστώς της αδιοριστίας. Κακή υπηρεσία προσφέρουν όσοι και με οποιοδήποτε τρόπο οξύνουν αυτές τις αντιθέσεις. 

 

Την νέα σχολική χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας είναι αναγκαίο να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε πέρσι. Να αναβιώσουμε το κίνημα του περασμένου Μάρτη, που κατόρθωσε να συσπειρώσει σημαντικό κομμάτι του κόσμου της αδιοριστίας και να αποτελέσει ελπιδοφόρα παρακαταθήκη για να σπάσει ο δεκαετής κύκλος της αδιοριστίας.

Οι κινητοποιήσεις της νέας χρονιάς πρέπει να ανοίξουν με την πάλη για τον διορισμό των ελαστικά εργαζόμενων συναδέλφων, την πάλη ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που περιορίζουν το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία. Στη φάση αυτή μπορούμε να προωθήσουμε πιο επιθετικά τις διεκδικήσεις μας. Αυτό απέδειξαν και οι επιτυχημένες  κινητοποιήσεις στις 2 και 16 Μάρτη.

 

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ  ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/9, ΣΤΙΣ 2μ.μ.