ΖΕΤΤΑ ΜΕΛΑΜΠΙΑΝΑΚΗ*
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
το χρονικό της «μάχης του καλοκαιριού».
1
Τον Μάρτιο του 2014 ψηφίστηκε ο Ν. 4250, για την αξιολόγηση στο Δημόσιο (ΦΕΚ 74, 26/3/2014). Η απεργιακή αντίδραση των συνδικάτων πριν την ψήφιση, ήταν σχετικά χλιαρή. Η ΑΔΕΔΥ μετά από παλινωδίες, προχώρησε σε μια 24ωρη απεργία στις 12 Μάρτη και μια 48ωρη 19-20 Μάρτη τις ημέρες της κατάθεσης και ψήφισης του νόμου. Όμως, η φύση της επίθεσης και η προκλητικότητα του σχεδίου νόμου του Μητσοτάκη, είχαν ήδη υποχρεώσει την ΑΔΕΔΥ σε αρνητική τοποθέτηση. Από τις 7/3, υπήρχε στην ανακοίνωση-κάλεσμα για τις απεργίες η καταδίκη του νομοσχεδίου, τόσο για το ότι «στο όνομα της ατομικής αξιολόγησης εισάγεται η υποχρεωτική ποσόστωση και με αυτό το τρόπο το 15% των Δημοσίων Υπαλλήλων, κάθε φορά, θα αποτελεί την ανεξάντλητη «δεξαμενή» των διαθεσιμοτήτων- απολύσεων του επόμενου διαστήματος», όσο και για το θέμα του επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων χιλιάδων εργαζομένων σε αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ), που θα οδηγήσει σε απολύσεις (άρθρο 43).
Με αφορμή την προετοιμασία της απεργίας, άρχισαν να οργανώνονται κάποιες λίγες γενικές συνελεύσεις-συγκεντρώσεις όπου και έγινε συζήτηση για την αντίθεση στο σχέδιο νόμου (σε αυτές τις ενημερώσεις, φυσικά, η κάθε παράταξη έβαζε τη δικιά της έμφαση). Επίσης είχαν ξεκινήσει οι ανακοινώσεις Πρωτοβάθμιων Σωματείων και Ομοσπονδιών και τα πρώτα καλέσματα για την απεργία, που περιέχουν αυτήν την αρνητική τοποθέτηση απέναντι στο σχέδιο νόμου (ΠΟΕ-ΟΤΑ 25/2, ΠΟΕ-ΥΠΠΟ 24/2, ΟΣΕΑΔΕ 11/3). Από τις πρώτες αποφάσεις, είναι και αυτή του Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ (11/3), ο οποίος, επιπλέον, καλεί την ΑΔΕΔΥ να κλιμακώσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις με «ανυποχώρητο, μακροχρόνιο και ριζοσπαστικό αγώνα».
Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ που έγινε στη συμβολική ημερομηνία της 21 Μάρτη, μια μέρα πριν από τη λήξη των πρώτων διαθεσιμοτήτων και άρα των πρώτων απολύσεων στο δημόσιο και με ψηφισμένο το νόμο 4250, αποφάσισε σχεδόν ομόφωνα την πραγματοποίηση μόνο μιας 24ωρης απεργίας μαζί με την ΓΣΕΕ στις 9 Απρίλη.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο Δημόσιο, είχαμε τοποθετηθεί ήδη από τις 20/2 για τη σοβαρότητα του σχεδίου νόμου, σε ανακοίνωση με τίτλο «Ο κοινωνικός δαρβινισμός και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων». Στο Γενικό Συμβούλιο της 21/3, προτείναμε την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και τις Ομοσπονδίες, με πρόταση για «λουκέτο σε όλο το δημόσιο» με κέντρο την αποτροπή των απολύσεων. Όμως, με την απόφασή για μια 24ωρη απεργία λίγο πριν το Πάσχα, για να μπούμε «αγωνιστικά», στην προεκλογική περίοδο, το Γενικό Συμβούλιο, έστειλε- προς όλους -ένα σαφέστατο μήνυμα αποκλιμάκωσης.
Έτσι, η κυβέρνηση ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες και μεγάλες φιλοδοξίες την επίθεση αυτή. Η πρώτη εγκύκλιος, που εκδίδεται στις 7/4, προέβλεπε γρήγορους ρυθμούς: έως 28/4 έκδοση της απόφασης επιμερισμού ποσοστών, έως 13/5 σύνταξη της έκθεσης από τον αξιολογούμενο, έως 28/5 σύνταξη της εισήγησης από τον εισηγητή και έως 30/6 σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης από τον αξιολογητή. Όλη η διαδικασία προγραμματιζόταν να τελειώσει μέχρι τέλος Ιουνίου έτσι ώστε να είναι έτοιμη η δεξαμενή του 15%, για «αξιοποίηση» από το φθινόπωρο.
2
Στις 11/4, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, πήρε την πρώτη απόφαση με την οποία κάλεσε (γενικά και αφηρημένα) σε αποχή από τη διαδικασία εφαρμογής του νόμου, δηλώνοντας πρόθεση να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο απεργιακό ή νομικό και κάλεσε σε πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων. Η απόφαση αυτή της ΕΕ, (που προέκυψε μετά από μέρες διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις παρατάξεις), ήταν σημαντική, γιατί επιβεβαίωνε την συνολική απόρριψη του ψηφισμένου πλέον νόμου. Ποτέ μέχρι τώρα η ΑΔΕΔΥ δεν είχε απορρίψει τόσο συνολικά ένα νόμο για την αξιολόγηση. Η απόφαση αυτή, ήρθε σαν αποτέλεσμα τριών παραγόντων:
-
Της πρόκλησης του Μητσοτάκη ότι το 15% ορίζονται υποχρεωτικά «άχρηστοι», δηλαδή θα πάνε για διαθεσιμότητα-απόλυση. Με δεδομένη την κυβερνητική απόφαση για 14.000 απολύσεις στο δημόσιο μέσα στο 2014, είχε δημιουργηθεί μεγάλη ανησυχία και αναστάτωση στους εργαζόμενους στο δημόσιο και αυτό ήταν ήδη ορατό.
-
Της διαφορετικής σύνθεσης της ΕΕ μετά το συνέδριο. Μπορεί να μην ήταν εφικτό να συγκροτηθεί «προεδρείο δεσμευμένο σε αγωνιστικό πρόγραμμα» όπως εμείς προτείναμε, όμως, η αδυναμία συγκρότησης προεδρείου με κορμό ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ έκανε την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ σαφώς πιο ευάλωτη στις πιέσεις «από τα κάτω».
-
Της επίδρασης που είχε η μάχη ενάντια στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας που δινόταν την ίδια περίοδο στην εκπαίδευση.
Η απόφαση αυτή, παρόλο που ήταν αρκετά γενικόλογη, βοήθησε τις διεργασίες που είχαν ήδη ξεκινήσει στη βάση.
3
Στις 24/4, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ πήρε απόφαση για συγκεκριμενοποίηση της αποχής από τις διαδικασίες εφαρμογής του νόμου: αποφάσισε την κήρυξη μιας ιδιόμορφης «απεργίας-αποχής» από το συγκεκριμένο καθήκον, δηλαδή από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης (επιμερισμό, αυτοαξιολόγηση, εισήγηση, τελική αξιολόγηση), με πρόταση του ΜΕΤΑ, το οποίο είχε τοποθετηθεί με επίσημη ανακοίνωση ενάντια στο νόμο στις 11/4. Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Κινήσεων –Συσπειρώσεων στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, στις 24/4, δεν ψηφίσαμε την πρόταση αυτή. Είχαμε καταθέσει άλλη απεργιακή πρόταση, που προσομοίαζε περισσότερο με τις μορφές αγώνα που είχαν επιλεγεί στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση στην εκπαίδευση, δηλαδή «την προκήρυξη διαρκών απεργιακών κινητοποιήσεων, που μπορούν να εξειδικευτούν από τις Ομοσπονδίες, τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και τις Γενικές Συνελεύσεις, προκειμένου να καλυφθεί η αποχή των υπαλλήλων, από κάθε διαδικασία που έχει σχέση με την αξιολόγηση». Η απόφαση της ΕΕ δεν ψηφίστηκε και από το ΠΑΜΕ με το σκεπτικό ότι δημιουργεί αυταπάτες γιατί «δεν υπάρχει νομική κάλυψη για την ανυπακοή στον καπιταλισμό» (πρότεινε απειθαρχία-ανυπακοή), ούτε από τη ΔΑΚΕ, ενώ υπήρξε και δημόσια διαφοροποίηση ενός μέλους της ΕΕ από την ΠΑΣΚ.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, αξιοποιήσαμε πλήρως την συγκεκριμένη απόφαση στις Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, στηρίζοντας την εφαρμογή της στην κατεύθυνση «η ασπίδα μας απέναντι σε πιθανές κυρώσεις αλλά και η εγγύηση της αποτελεσματικότητας της απειθαρχίας είναι η μαζικότητα και όχι η νομιμότητα».
Στην πραγματικότητα, η απόφαση της ΕΕ για την απεργία-αποχή από την αξιολόγηση, άνοιξε ένα «καπάκι» συσσωρευμένης αγανάκτησης. Αυτό που καθόρισε όμως την κατάσταση, ήταν η ώθηση που δόθηκε (και με τη δικιά μας στήριξη και προσπάθεια), προς την κατεύθυνση να γίνουν γενικές συνελεύσεις, να γίνει συζήτηση και να παρθούν αποφάσεις από τα κάτω για ανυπακοή στην αξιολόγηση, να υλοποιηθούν από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αυτή η κατεύθυνση ήταν καθοριστική για να αξιοποιηθεί μαζικά η απόφαση για απεργία-αποχή και να μη μείνει «κενό γράμμα» που θα είναι χρήσιμη προεκλογικά ή/και μόνο για την κάλυψη κάποιων λίγων συνδικαλιστικών στελεχών.
4
Στις 25 Απριλίου, οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο Δημόσιο, με ανακοίνωση με τίτλο «Δεν θα τους αφήσουμε να περάσουν πάνω απ΄ τις ζωές μας», καλούμε για πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και τις Ομοσπονδίες, να πάρουμε αποφάσεις για μπλοκάρισμα της εφαρμογής του νόμου στην πράξη σε όλες τις φάσεις υλοποίησής του. «Η μάχη για την μη εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση, μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε μαζικό κίνημα ανυπακοής και απεργιακής κλιμάκωσης με στόχο το λουκέτο σε όλο το Δημόσιο μέχρι την ανατροπή κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ αλλά και κάθε επίδοξου διαχειριστή της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.»
5
Στις 28/4, ήδη, τρεις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, της ΕΛΣΤΑΤ και των Διοικητικών της Σιβιτανιδείου και του νοσοκομείου Αττικό, με δικιά μας παρέμβαση, παίρνουν αποφάσεις στην κατεύθυνση «συμμετέχουμε στην απεργία –αποχή, δεν παραλαμβάνουμε-δεν συμπληρώνουμε φύλλα αυτοαξιολόγησης, καλούμε δ/ντες κλπ να μην κάνουν εισηγήσεις και εκθέσεις». Έχουν προηγηθεί (17/4), οι αποφάσεις των ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ και του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων Υπουργείου Υγείας, και ακολουθούν εκατοντάδες ΓΣ, όπως αυτή του Πανελληνίου Συλλόγου Διοικητικών του ΥΠΠΟ (29/4), Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ν., Ιωνίας (29/4) κλπ. Είναι η αρχή της χιονοστιβάδας.
6
Στις 28-4, δίνεται με εγκύκλιο του ΥΔΜΗΔ, η πρώτη παράταση. Η απόφαση επιμερισμού ποσοστών θα πρέπει να έχει εκδοθεί έως τις 19 Μαΐου 2014 και οι τελικές Εκθέσεις Αξιολόγησης έως τις 18 Ιουλίου 2014. Για τους Ο.Τ.Α, λόγω διεξαγωγής των Περιφερειακών και Δημοτικών Εκλογών, η απόφαση επιμερισμού των ποσοστών πρέπει να έχει εκδοθεί έως τις 30 Ιουνίου 2014 και οι Εκθέσεις αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να έχουν συνταχθεί έως την 1η Σεπτεμβρίου 2014.
7
Στις 30/4, αποφασίζεται να εκδοθεί από την ΑΔΕΔΥ πρόταση για κείμενο υπογραφών (κατά το πρότυπο του κειμένου υπογραφών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όπου συγκεντρώθηκαν 58.650 υπογραφές ενάντια στην αξιολόγηση), με στόχο να συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός που θα δηλώνει με αυτόν τον τρόπο τη μαζική αντίθεση στο νόμο.
8
Μετά από πίεση των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων, η ΑΔΕΔΥ προχώρησε στην πρώτη, μετά από καιρό, μαζική σύσκεψη Πρωτοβάθμιων Σωματείων, Ομοσπονδιών και Επιτροπών Αγώνα, στο Πολυτεχνείο στις 8/5. Η σύσκεψη ήταν ιδιαίτερα μαζική. Συμμετείχαν εκπρόσωποι πάνω από 100 πρωτοβάθμιων σωματείων και Ομοσπονδιών. Η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ ουσιαστικά απείχαν. Λίγοι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚ που συμμετείχαν, εξέφρασαν την κατεύθυνση ότι, δεν είμαστε εξασφαλισμένοι με την απεργία-αποχή και για να είμαστε εξασφαλισμένοι πρέπει να γράψουμε πάνω στα φύλα αξιολόγησης ότι διαφωνούμε αλλά εκτελούμε και να τα παραδώσουμε. Αυτή ήταν αρχικά η γραμμή της ΠΑΣΚ στις Ομοσπονδίες. Πρώτα ανατρέπεται στην ΠΟΕΔΗΝ από τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Μεταφέρθηκε στη σύσκεψη, εικόνα για ιδιαίτερα μαζικές Γενικές Συνελεύσεις σε νοσοκομεία και ομόφωνες αποφάσεις ανυπακοής και συμμετοχής στην απεργία-αποχή. Το κλίμα ήταν καλό και ανατροφοδότησε την κατάσταση, εφόσον κατατέθηκαν αποφάσεις πάνω από 20 σωματείων και Ομοσπονδιών για συμμετοχή στην απεργία-αποχή και προθέσεις για οργάνωση της συνέχειας.
9
Στις 12/5, και εν όψει εκλογών, μια νέα εγκύκλιος του ΥΔΜΗΔ, δίνει τη δεύτερη παράταση, και η αυτοαξιολόγηση των υπαλλήλων θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί έως τις 15 Ιουλίου 2014 ενώ η διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί έως τις 29η Αυγούστου. Η κυβέρνηση, βλέποντας τη δυσκολία, χαλαρώνει το σκοινί λόγω εκλογών και ελπίζει να επανέλθει δριμύτερη μετά.
10
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών καταγράφει μεγάλη πτώση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, αύξηση του ποσοστού του κόσμου που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ψηφίζει προς τα αριστερά σε σχέση με τα επίπεδα του 2012, αλλά η εκλογική καταδίκη δεν οδηγεί στην ανατροπή της. Το σύνθημα «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν» δεν έγινε πράξη, δημιουργώντας μια σχετική απογοήτευση σε όσους είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτή την προοπτική. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι στις 17/6, λίγο μετά τις εκλογές, η ΠΑΣΚ με τη βοήθεια της ΔΑΚΕ, επιχειρεί να μπλοκάρει την λειτουργία της ΑΔΕΔΥ με πρόσχημα τη μη συγκρότηση Προεδρείου. Τα 3 μέλη της ΠΑΣΚ και τα τέσσερα μέλη της ΔΑΚΕ αποχώρησαν από τη συνεδρίαση, όμως όλοι οι υπόλοιποι συνεχίσαμε τη συνεδρίαση (9 από τους 19, δηλαδή είχε κανονική απαρτία). Με την παρουσία των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων, του ΜΕΤΑ, του ΠΑΜΕ, της Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής και της δεύτερης ΠΑΣΚ αποφασίστηκε ομόφωνα να πραγματοποιηθεί νέα σύσκεψη των Πρωτοβάθμιων σωματείων και των Ομοσπονδιών στις 23/6 να συγκληθεί Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 25/6, με προοπτική να παρθούν αποφάσεις για απεργιακή παρέμβαση της ΑΔΕΔΥ προς το τέλος του μήνα Ιούνη. Αποφασίστηκε επίσης, να ζητηθεί να τοποθετηθούν και οι εκπρόσωποι των σωματείων πάνω στην προοπτική αυτή.
11
Στις 23/6, έγινε η δεύτερη σύσκεψη Πρωτοβάθμιων Σωματείων, Ομοσπονδιών και Επιτροπών Αγώνα. Και πάλι υπήρχε μεγάλη συμμετοχή πρωτοβάθμιων σωματείων και Ομοσπονδιών, πάνω από 100 σωματεία συμμετείχαν με πλήρη απουσία της ΔΑΚΕ, και συμβολική παρουσία της ΠΑΣΚ. Μεταφέρθηκε η πρόταση κυρίως από το χώρο της Υγείας, για απεργιακή κλιμάκωση με έναρξη μια 48ωρη απεργία στο τέλος Ιουνίου. Η εικόνα που δόθηκε ήταν ότι χιλιάδες υπογραφές μαζεύονται από παντού, μαζικές συνελεύσεις σε όλους τους χώρους αποφασίζουν ανυπακοή και συμμετοχή στην απεργία-αποχή, έχει αρχίσει η διαδικασία στα νοσοκομεία αλλά και σε υπηρεσίες να συλλέγονται ασυμπλήρωτα και παραδίδονται στα σωματεία τα φύλλα αξιολόγησης και αυτή η δυναμική επεκτείνεται. Επίσης, ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι αρκετοί διευθυντές, δήλωναν ότι δεν θα κάνουν επιμερισμό ποσοστών.
12
Στις 25 Ιουνίου 2014 συνεδρίασε το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ για να για να διαμορφώσει το σχέδιο δράσης της επόμενης περιόδου. Ακριβώς τις ίδιες μέρες, στην εκπαίδευση χιλιάδες εκπαιδευτικοί στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μπλόκαραν παντού και ακύρωσαν τα σεμινάρια «επιμόρφωσης» των διευθυντών για την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, δίνοντας ένα τόνο αισιοδοξίας και αποδεικνύοντας ότι και στην εκπαίδευση, υπάρχουν καύσιμα για να οργανωθεί πραγματική μάχη ενάντια στην ατομική αξιολόγηση. Σε ένα τέτοιο κλίμα, και εκφρασμένη διάθεση σημαντικού αριθμού εκπροσώπων πρωτοβάθμιων σωματείων για απεργιακή κινητοποίηση, το Γενικό Συμβούλιο, αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία (ΜΕΤΑ, ΠΑΜΕ, ΠΑΣΚ, Δ/Υ Ανατροπή) την «κλιμάκωση» με μια 24ωρη απεργία για τις 9 του Ιούλη, χωρίς να «ντύνεται» με απεργία ούτε καν η καταληκτική ημερομηνία για τους επιμερισμούς, που ήταν η 30 Ιουνίου. Η άποψη που φάνηκε να κυριαρχεί πλειοψηφικά στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ στη συνέχεια, ήταν ότι μπήκαμε πλέον στο καλοκαίρι, ας πάμε για μια 24ωρη τώρα και μετά την απεργία της 9 Ιουλίου οποιαδήποτε άλλη απεργιακή κινητοποίηση μέσα στο καλοκαίρι θα γίνει μόνο αν έρθει σαν ισχυρό αίτημα από «κάτω», από Σωματεία και τις Ομοσπονδίες. Αλλιώς, θα πάμε τέλος Αυγούστου σε νέο Γενικό Συμβούλιο για να προγραμματίσουμε τη νέα χρονιά από Σεπτέμβρη με τη ΔΕΘ! Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις μαζί με την Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-Κίνηση Δ/Υ και την ΕΡΓΑΣ-Ταξική Πορεία, καταθέσαμε στο ΓΣ την παρακάτω πρόταση, στο πνεύμα της συζήτησης που είχε γίνει στη σύσκεψη των πρωτοβάθμιων σωματείων και Ομοσπονδιών:
Ανατροπή - κατάργηση του Νόμου 4250 για την αξιολόγηση. Κατεύθυνση παρατεταμένης απεργιακής σύγκρουσης με την πολιτική της Κυβέρνησης - Κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ. Συνεχίζουμε στην κατεύθυνση του έμπρακτου μπλοκαρίσματος της εφαρμογής του Νόμου με την ευθύνη των Πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων. Δεν αρκεί από μόνη της η γραμμή της απειθαρχίας - ανυπακοής για την ανατροπή της κεντρικής επιλογής του συστήματος. Από αύριο καταλήψεις-συγκεντρώσεις-συνελεύσεις-παραστάσεις διαμαρτυρίας για να μπλοκαριστεί η κατανομή των ποσοστών του 15% των προς απόλυση μέχρι και τη Δευτέρα 30/6.
48ωρη απεργιακή κινητοποίηση την ερχόμενη βδομάδα με αιχμές:α) την ανατροπή-κατάργηση των νόμων της αξιολόγησης. β) την ανατροπή των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων. γ) την ενίσχυση των μαχόμενων κλάδων - χώρων (καθαρίστριες, σχ. Φύλακες, διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί). δ) την αποτροπή των σχεδιαζόμενων νέων μέτρων (διάλυση εργασιακών σχέσεων και στο Δημόσιο, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα εισοδήματος, νέο μισθολόγιο συνδεδεμένο με την αξιολόγηση, φορολογία, τρομοκρατία, διάλυση συνδικαλιστικών ελευθεριών, αντιασφαλιστική επιδρομή, τσεκούρωμα των συντάξεων κλπ). Κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα τη μεθεπόμενη βδομάδα με τουλάχιστον μια 48ωρη απεργία, με νέες συγκεντρώσεις και γενικές συνελεύσεις. Νέο Γενικό Συμβούλιο αμέσως μετά για κλιμάκωση με περαιτέρω απεργιακές κινητοποιήσεις. Να συγκληθεί άμεσα νέα σύσκεψη Πρωτοβάθμιων σωματείων και Ομοσπονδιών».
13
Προχωρώντας προς τις 30 Ιουνίου, είναι πλέον αναμφισβήτητο γεγονός ότι σε όλους σχεδόν τους χώρους του Δημοσίου γίνονται διαρκώς μαζικές γενικές συνελεύσεις και βγαίνουν αποφάσεις που καλούν σε υλοποίηση της απόφασης της ΑΔΕΔΥ για απεργία-αποχή από την αξιολόγηση. Στα Νοσοκομεία η κατάσταση είναι πολύ καλή με πολύ μαζικές ΓΣ, ομόφωνες αποφάσεις άρνησης συμμετοχής, καταλήψεις γραφείων διοικητών, δέσμευση διοικητών νοσοκομείων ότι δεν θα κάνουν τον επιμερισμό. Στους Δήμους, κάτω από την πίεση των εργαζομένων έχει δεσμευτεί η μεγάλη πλειοψηφία των Δημάρχων με αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων ότι δεν θα προχωρήσει στον επιμερισμό, η ΠΟΕ-ΟΤΑ οργανώνει περιοδείες στην επαρχία στις οποίες ανεβαίνει το κλίμα. Καταγράφονται εξαιρέσεις σε υπουργεία, με Ομοσπονδίες που κάνουν δεξιά κριτική στην απόφαση της ΑΔΕΔΥ: Η ΠΟΕ-ΥΕΘΑ (Υπ. Άμυνας), η Ομοσπονδία Τελωνιακών (ΟΤΥΕ) η Ομοσπονδία Εφοριακών και δύο από τους τρείς Συλλόγους του Υπ. Παιδείας, (υπάρχει ανάλογη κίνηση και από στην ΠΟΣΕ-ΥΠΕΧΩΔΕ), θεωρούν επισφαλή την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για αποχή-απεργία από την αξιολόγηση, και προτείνουν να γραφτεί πάνω στα φύλλα αξιολόγησης νομικό κείμενο που λέει εν συντομία «καταθέτω τη διαφωνία μου και αξιολογώ-καταθέτω κείμενο ότι είναι αντισυνταγματικό και παραδίδω το φύλλο αξιολόγησης». Δεν είναι τυχαίο ότι οι συγκεκριμένες Ομοσπονδίες και σωματεία έχουν πλειοψηφίες ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Και σε αυτές όμως, υπάρχουν κινήσεις απ’ τα κάτω που αμφισβητούν τις ηγεσίες. Οι εργαζόμενοι στο ΤΕΕ πχ, ήδη από τις 20/6 έχουν απόφαση Γενικής Συνέλευσης για ανυπακοή και συμμετοχή στην απεργία-αποχή, ενώ μειοψηφίες μέσα στις άλλες Ομοσπονδίες παλεύουν για την ανατροπή αυτών των αποφάσεων.
14
Στις 30 Ιουνίου, δεν έγιναν μαζικές κινητοποιήσεις-καταλήψεις κλπ συνολικά στο Δημόσιο όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός και η απόφαση του Γενικού Συμβουλίου. Η απόφαση αυτή ήταν «κούφια» αφού δεν συνοδευόταν ούτε καν από μια στάση εργασίας, αλλά απλώς καλούσε σε συγκέντρωση στις 3 μμ στην Κ. Σερβίας. Η ίδια η συγκέντρωση ήταν μικρή. Την ίδια μέρα, η ΠΟΕ-ΟΤΑ με μια μικρή (50-100 άτομα) κινητοποίηση, παρέδωσε στο γραφείο του Μητσοτάκη 28.000 υπογραφές από τους εργαζόμενους στους Δήμους. Μόνο σε κάποια νοσοκομεία, (ήδη είχαν μαζευτεί 30.000 υπογραφές), έγιναν λίγες κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Ο επιμερισμός ποσοστών ξεκίνησε δειλά-δειλά από τις διοικήσεις μετά την καταληκτική ημερομηνία της 30/7. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις όμως, η πίεση από κάτω για τη μη εφαρμογή του νόμου σε συνδυασμό με τον παραλογισμό της ποσόστωσης, έφτασε μέχρι τις «κορυφές» της διοίκησης και καθυστέρησε τη διαδικασία κατά πολύ. Στην ΕΛΣΤΑΤ το Σωματείο πήρε απόφαση να διαγράψει τους 2 Γενικούς Δ/ντες που έκαναν τον επιμερισμό. Παρά την πραγματοποίηση του επιμερισμού σε πολλές υπηρεσίες, η εικόνα είναι ότι η απεργία-αποχή, εξελίσσεται ανοδικά. Η κατεύθυνση ότι τα φύλλα αξιολόγησης συγκεντρώνονται από τα σωματεία χωρίς να συμπληρωθούν, που έχει δοθεί και με ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ στις 2/7, υλοποιείται ήδη στα νοσοκομεία και ξεκινά και σε πολλούς άλλους χώρους.
15
Την Τρίτη 8 Ιουλίου, την παραμονή της απεργίας, ο Μητσοτάκης καταθέτει αγωγή με την οποία ζητά να κριθεί η απεργία-αποχή παράνομη και καταχρηστική. Αμέσως ξεκινά η συζήτηση μέσα στα σωματεία για την αναγκαιότητα επαναπροκήρυξης μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η οποία εκτιμάται από όλους ότι θα είναι αρνητική. Ως Παρεμβάσεις-Κινήσεις –Συσπειρώσεις, προτείνουμε στην ΕΕ τη συνέχιση της απεργίας-αποχής με όλα τα μέσα: να την επαναπροκηρύξει η ΑΔΕΔΥ, οι Ομοσπονδίες, τα πρωτοβάθμια κλπ, αλλά κυρίως να βγει άμεσα ανακοίνωση ότι συνεχίζουμε και δεν παραδίδουμε, να καλέσει τα πολιτικά κόμματα (της αριστεράς) να πάρουν θέση να καταδικάσουν την απόφαση και να στηρίξουν τη συνέχιση της απεργίας. Στην ανακοίνωσή μας με τίτλο «ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ! Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ –Ε.Ε.- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!», στις 9/7, ανοίγουμε καθαρά την κατεύθυνση ότι σε κάθε περίπτωση, με κάλυψη ή χωρίς κάλυψη συνεχίζουμε την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση ανεξάρτητα από την απόφαση του δικαστηρίου, και καλούμε σε ανάλογες αποφάσεις τα πρωτοβάθμια σωματεία.
16
Στις 9 Ιουλίου, η 24ωρη απεργία καταγράφει ικανοποιητικά ποσοστά συμμετοχής. Μάλιστα, ενδεικτικό είναι ότι γίνεται απεργιακή φρουρά στην ΕΛΣΤΑΤ, με την εξαγγελία της οποίας η διοίκηση έστειλε εξώδικο (!!!) στο σωματείο. Στα υπουργεία καταγράφονται πολύ μεγάλα ποσοστά και η απεργιακή συγκέντρωση είναι αξιοπρεπής. Είναι φανερό ότι η προσφυγή κατά της απεργίας έχει λειτουργήσει στην κατεύθυνση της συσπείρωσης. Στη σύσκεψη των σωματείων της Πέμπτη 10/7 (παρόντες όλοι πλην ΔΑΚΕ) καταγράφεται καθαρά ανοδική διάθεση. Πολλά σωματεία πιέζουν να δεσμευτεί άμεσα η ΑΔΕΔΥ ότι θα επαναπροκηρύξει, ενώ μπαίνουν προτάσεις και για απεργιακή κινητοποίηση στις 15/7 για να στηριχθεί η ανυπακοή. Καταγράφονται πολλές ομόφωνες αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων ακόμα και αμέσως μετά την προσφυγή Μητσοτάκη (Υπ. Τύπου) για παράδοση των φύλλων αξιολόγησης στο σωματείο. Η εικόνα ότι προχωρά η συλλογή των φύλλων αξιολόγησης στα νοσοκομεία με συντριπτικά ποσοστά είναι ιδιαίτερα προωθητική. Η συζήτηση είναι ενδεικτική ότι το κλίμα ανεβαίνει.
17
Στις 14/7, η απόφαση του δικαστηρίου επιφυλάσσει εκπλήξεις για όλους. Πρώτα απ’ όλα λύνει ένα σημαντικό πρόβλημα, αυτό της αμφισβήτησης της συγκεκριμένης μορφής αγώνα. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η απεργία-αποχή από συγκεκριμένο καθήκον είναι κανονική μορφή απεργίας (και επομένως προστατεύει από τα πειθαρχικά). Αποφάσισε επίσης, ότι η απεργία έχει προκηρυχτεί παράνομα γιατί, σύμφωνα με το αρ. 30 του 1264, έπρεπε να έχει προκηρυχτεί από Γενική Συνέλευση, η οποία ερμηνεύτηκε ως …Συνέδριο και όχι ως Γενικό Συμβούλιο. Αυτό στην πράξη, βέβαια, σημαίνει κατάργηση του δικαιώματος του τριτοβάθμιου -αλλά και των δευτεροβάθμιων- να κηρύσσουν απεργία, και ερμηνεύεται ως προανάκρουσμα των προθέσεων της κυβέρνησης για αλλαγή στον 1264. Η απόφαση, όμως, είναι «μη εκτελεστή» μέχρι την τελική απόφαση του εφετείου. Η διατύπωση αυτή στην απόφαση του δικαστηρίου που κηρύσσει την απεργία παράνομη αλλά όχι καταχρηστική, και το γεγονός ότι η απόφαση δεν είναι άμεσα εκτελεστή, δίνει στους εργαζόμενους χρόνο, ο οποίος αξιοποιείται με τον καλύτερο τρόπο!
Η δικιά μας κατεύθυνση, είναι ότι πρέπει να προετοιμάσουμε άμεσα το έδαφος για την ανυπακοή χωρίς κάλυψη νομιμότητας, εφόσον η οριστική απόφαση, όταν θα κριθεί στο εφετείο, θα σημαίνει «το τέλος του δρόμου» για τη «νομιμότητα της απεργίας-αποχής».
Ταυτόχρονα, η εικόνα από τους χώρους δουλειάς στις 14/7, εξακολουθεί να είναι εξαιρετική. Αναφέρονται παραδείγματα όπως ότι στο Υπ. Δικαιοσύνης, έχει παρθεί ομόφωνη απόφαση για συμμετοχή στην αποχή-απεργία και την παράδοση των φύλλων αξιολόγησης στο σωματείο και δεν έχει γίνει κανένας επιμερισμός, στο ΥΠΠΟ, όπου όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι έχουν παραδώσει τα φύλλα στο σωματείο, στη ΓΓ Τύπου, επίσης, η ΠΟΕΣΥ έβγαλε απόφαση για απεργία –αποχή από την αξιολόγηση για να καλυφθούν οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν στο δημόσιο, στο ΙΚΑ, στο μεγαλύτερο Πρωτοβάθμιο της Αττικής σε μαζική ΓΣ αποφασίζεται ότι το σωματείο μαζεύει τα φύλλα αξιολόγησης, το ίδιο σε Σιβιτανίδειο, Πάντειο, στο Αττικό νοσοκομείο συγκεντρώθηκαν οι εργαζόμενοι και το σωματείο «απήγαγε» τα φύλλα αξιολόγησης από γραφείο προσωπικού εν μέσω μαζικών επευφημιών, αυτά ήταν μερικά παραδείγματα από το τι συνέβαινε στο Δημόσιο στις 14/7, περιμένοντας την απόφαση του Εφετείου!
18
Στις 15/7, την ημέρα που έληγε η προθεσμία για την υποβολή των εκθέσεων αυτοαξιολόγησης, το ΥΔΜΗΔ εξέδωσε νέα εγκύκλιο για να δώσει την τρίτη παράταση, αυτή τη φορά μέχρι τέλος Ιουλίου, αναγνωρίζοντας ότι ΠΟΥΘΕΝΑ σε κανένα χώρο του δημοσίου δεν έχει προχωρήσει η αξιολόγηση. Η νέα εγκύκλιος του ΥΔΜΗΔ, όμως, επιχειρεί να τρομοκρατήσει. Επισημαίνοντας ότι «η απεργία – αποχή διαρκείας κρίθηκε παράνομη και ως εκ τούτου οι ενέργειες που σχετίζονται με τη διαδικασία αξιολόγησης συνεχίζονται κανονικά, στην περίπτωση που είχαν διακοπεί», δίνει προθεσμία 3 ημερών για τον επιμερισμό και μέχρι τέλος Ιουλίου για την αυτοαξιολόγηση, απειλώντας ταυτόχρονα με πειθαρχικά. Η εγκύκλιος αυτή, απαντιέται με εξώδικο της ΑΔΕΔΥ κατά του υπογράφοντος ΓΓ Στεφάνου. Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση, προσπαθούν να προλάβουν την κατάσταση.
19
Στις 17 Ιουλίου, γίνεται νέα σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων, στην οποία συμμετέχουν συνολικά 72 Πρωτοβάθμια Σωματεία και Ομοσπονδίες. Μεταφέρεται μια πολύ καλή εικόνα από τους χώρους δουλειάς και μια ικανοποίηση για μεγάλη ανταπόκριση των συναδέλφων στη συγκέντρωση των φύλλων αξιολόγησης από τα σωματεία. Η επιβεβαίωση και η ανταλλαγή αυτής της κοινής εμπειρίας δίνει αυτοπεποίθηση στους επί μέρους χώρους. Θετικό στοιχείο ήταν η εμφάνιση μειοψηφιών από χώρους που οι Ομοσπονδίες αποφάσισαν να παραδώσουν (Παιδείας- Τελωνιακοί- Εφοριακοί). Επιβεβαιώθηκε ότι, μετά τη δικαστική απόφαση συνεχίζεται πιο έντονα η συλλογή των φύλλων από τα σωματεία. Επιβεβαιώθηκε ακόμη, ότι υπάρχει διάθεση να προχωρήσει η μη συμμετοχή στην αξιολόγηση και η βασική αναζήτηση είναι η επαναπροκύρηξη της απεργίας είτε από την ΑΔΕΔΥ είτε από τις Ομοσπονδίες. Αρχίζει να ανοίγει το θέμα της ανυπακοής ανεξάρτητα από την απόφαση.
20
Στις 18/7, γίνεται το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ-ΔΥΟ (εφοριακοί). Η ΠΟΕ-ΔΟΥ που ήταν μια από τις ελάχιστες Ομοσπονδίες που δεν είχαν ακολουθήσει τη γραμμή της ΑΔΕΔΥ, σε αυτό το Γενικό Συμβούλιο άλλαξε απόφαση στις 18/7 στο Γενικό της Συμβούλιο. Η δυναμική συνεχίζεται. Χαρακτηριστικό των πιέσεων που ασκούνται από τον κόσμο, ακόμη και στα ανώτερα κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας (Γ. Δ/ντες, προϊστάμενοι κλπ) και της δυναμικής που έχει αναπτυχθεί, είναι, ότι η Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας ανακοινώνει ότι θα παραστεί στο ΣτΕ υπέρ της ΑΔΕΔΥ για την αντισυνταγματικότητα του 4250.
21
Στις 22/7, εκδικάζεται στο εφετείο η έφεση της ΑΔΕΔΥ. Η εκδίκαση αναβάλλεται, και δίνει χρόνο «νόμιμης» απεργίας για μια ακόμη εβδομάδα. Εκτίμηση όλων των παρόντων είναι ότι έπαιξε ρόλο ο κόσμος που είχε μαζευτεί μέσα και έξω από την αίθουσα, στα μέσα του καλοκαιριού. Η διαδικασία συλλογής των φύλλων αξιολόγησης από τα σωματεία συνεχίζεται κανονικά (πχ στο Υπ. Εσωτερικών η διαδικασία ολοκληρώθηκε την ίδια μέρα).
22
Στις 25/7, γίνεται σύσκεψη φορέων με πρόσκληση της ΑΔΕΔΥ και θέμα την επίθεση στο σ.κ. με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου που έβγαλε παράνομη την απεργία της ΑΔΕΔΥ. Έχουν κληθεί οι και οι κλάδοι που έχουν βρεθεί σε καθεστώς επιστράτευσης, ΜΕΤΡΟ, ΓΕΝΟΠ, ΠΝΟ, ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ. Συμμετέχουν μόνο το ΕΚΑ, η ΟΛΜΕ, η ΠΟΕ-ΟΤΑ. Η συζήτηση έγινε με κέντρο την παραπομπή της ΑΔΕΔΥ στο δικαστήριο. Από την πλευρά μας μπαίνει το ζήτημα ότι πρέπει να θέσουν στο τραπέζι τα συνδικάτα για να το συζητήσουν το ότι πλέον η κυβέρνηση βγάζει παράνομες όλες τις απεργίες και έφτασε να βγάλει παράνομη την απεργία τριτοβάθμιου. Ότι αυτό δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό από τα συνδικάτα, και όταν βγαίνει παράνομη η απεργία να σταματάνε. Πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε τι κάνουμε πέρα από το όριο του λεγόμενου νόμιμου αγώνα. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η απεργία στην Cosco ήταν παράνομη απεργία, έγινε αυθόρμητα και χωρίς να την κηρύξει κανένας εφόσον δεν υπήρχε ούτε συνδικάτο, μετά ήρθε να καλύψει το ΕΚ Πειραιά, ήταν καθολική και κέρδισε. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί και να μπει να συζητηθεί. Αυτό πρέπει να είναι το πλαίσιο, και τις επί μέρους δράσεις θα τις βρούμε αν θα είναι ημερίδα, διαδήλωση, κάλεσμα σε ανυπακοή κλπ. Η τοποθέτηση αυτή δεν σχολιάστηκε, όμως ήταν φανερό ότι η κατάσταση αυτή προβληματίζει. Προτάθηκε από την ΑΔΕΔΥ προς τους υπόλοιπους ένα δελτίο τύπου κυρίως πάνω στο θέμα της συρρίκνωσης του δικαιώματος της απεργίας για να χρησιμοποιηθεί στο Εφετείο.
23
Στις 28/7, το Εφετείο διέκοψε και ανέβαλε την εκδίκαση για να μελετηθεί η παρέμβαση υπέρ της ΑΔΕΔΥ που έκανε ο ΔΣΑ. Η αναβολή είναι για την Πέμπτη 31/7. Το Δημόσιο (ο Μητσοτάκης δηλαδή) κατέθεσε έφεση πάνω στην έφεση της ΑΔΕΔΥ, για να κηρυχτεί η απεργία και καταχρηστική. Η νέα αναβολή, περιπλέκει τα πράγματα για το ΥΔΜΗΔ, αφού η Πέμπτη 31 είναι η τελευταία μέρα της προθεσμίας που έχει δώσε ο Μητσοτάκης και η απεργία εξακολουθεί να ισχύει και τυπικά. Στις 30/7, οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο Δημόσιο, σε ανακοίνωση με τίτλο «Η απεργία θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από την όποια απόφαση δικαστηρίου-Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή», καλούμε:
«όλα τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες να συνεχίσουν στο δρόμο του αγώνα και της ανυπακοής. Ενάντια στις απολύσεις και την πειθάρχηση, ενάντια στο «νέο δημόσιο» που ετοιμάζουν, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-Τρόικας. Ανεξάρτητα από την όποια απόφαση δικαστηρίου, η απεργία θα συνεχιστεί. Δεν πειθαρχούμε-Δεν συναινούμε στην κατάπτυστη διαδικασία-Δεν παραδίδουμε φύλλα αξιολόγησης. Εμποδίζουμε τη διαδικασία αξιολόγησης, με συλλογικούς όρους και αξιοποίηση όλων των μορφών και μέσων που η δυναμική του κάθε χώρου θα αναδείξει.
Τις παρατάξεις της αριστεράς και του αγώνα, να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα των περιστάσεων: να μπούμε όλοι μπροστά να στηρίξουμε τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και την πολιτική ανυπακοή. Καλούμε τα κόμματα της Αριστεράς να στηρίξουν πολιτικά αυτόν τον αγώνα.
Να αποφασίσουμε, σε όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, στις Ομοσπονδίες και στην ΑΔΕΔΥ, απεργιακή κλιμάκωση μέχρι την κατάργηση των νόμων της αξιολόγησης, την επαναπρόσληψη όλων των διαθέσιμων-απολυμένων, την ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.»
24
Στις 6/8, δεν έχει εκδοθεί ακόμη η απόφαση του Εφετείου. Κατατίθεται όμως στη Βουλή τροπολογία του ν. 4250 σχετικά με την αξιολόγηση στο Δημόσιο, από τον Μητσοτάκη, στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας». Η τροπολογία είναι ομολογία των αδιεξόδων της κυβέρνησης, η οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει το πρωτοφανές κύμα απειθαρχίας και ανυπακοής που έχει ακολουθήσει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στο δημόσιο.
Α. Η τροπολογία παρατείνει για τέταρτη φορά τις προθεσμίες: «Έως την 1η Σεπτεμβρίου εκδίδεται η απόφαση επιμερισμού ποσοστών, εντός του επόμενου δεκαπενθημέρου συντάσσεται η αυτοαξιολόγηση, μετά το πέρας του οποίου συντάσσονται εντός 15 ημερών οι εισηγήσεις, εφόσον απαιτούνται, εντός μηνός από το πέρας της προθεσμίας συμπλήρωσης της αυτοαξιολόγησης ή της εισήγησης, εφόσον απαιτείται, συντάσσονται οι εκθέσεις αξιολόγησης από τους αξιολογητές.» Πρόκειται για ομολογία, ότι παρά τις απειλές και τις πιέσεις, δεν έχει προχωρήσει απολύτως τίποτα, δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε καν η διαδικασία των επιμερισμών.
Β. Η τροπολογία προβλέπει την απρόσκοπτη συνέχιση της διαδικασίας αξιολόγησης, σε περίπτωση που ο υπάλληλος δεν δώσει την έκθεση αυτοαξιολόγησης. Δηλαδή το ίδιο το ΥΔΜΗΔ, ομολογεί ότι η διαδικασία έχει μπλοκάρει, προεξοφλεί ότι οι εκθέσεις αυτοαξιολόγησης δεν πρόκειται να παραδοθούν ποτέ, φοβάται ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δε θα «τσιμπήσουν» στους ελιγμούς του και επομένως, ... νομοθετεί την παράκαμψή των εκθέσεων αυτοαξιολόγησης και τη συμπλήρωση των απαραίτητων στοιχείων από την υπηρεσία!
Γ. Με την τροπολογία διευκρινίζεται ότι οι εκθέσεις αξιολογήσεις του έτους 2013 (για φέτος δηλαδή) δεν θα επιφέρουν καμία δυσμενή έννομη συνέπεια -μισθολογικού, υπηρεσιακού ή άλλου χαρακτήρα- για τους αξιολογούμενους υπαλλήλους, συμπληρώνοντας τον 4250 που έλεγε μόνο ότι δεν θα ληφθούν υπόψη για διαθεσιμότητα-κινητικότητα.
Δ. Οι «άχρηστοι»… επανεκπαιδεύονται! Περιγράφονται και τα μέτρα για την βελτίωση των «άχρηστων»! Μάλλον «ξέχασαν» ότι πρέπει να τροποποιήσουν και το άρθρο 95 του 3528/2007. (Άρθρο 95 του ν. 3528/2007: Παραπομπή μη προακτέου υπαλλήλου: Υπάλληλος, ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό παραπέμπεται μέσα σε δύο (2) μήνες από την κύρωση του οικείου πίνακα υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο, με αιτιολογημένη απόφαση του και μετά από προηγούμενη κλήση αυτού για να παράσχει εγγράφως ή προφορικώς τις αναγκαίες διευκρινίσεις, μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό.
Ε. Τέλος, καταγράφεται στην τροπολογία, ότι το ισχύον σύστημα αξιολόγησης εφαρμόζεται αποκλειστικά για το έτος αξιολόγησης 2013. Για το έτος 2014 η αξιολόγηση θα διενεργηθεί βάσει του νέου συστήματος που θα κατατεθεί εντός των επόμενων μηνών.
25
Στις 7/8, αφού έχει ήδη δοθεί η νέα παράταση, εκδίδεται και η απόφαση του Εφετείου, η οποία ανατρέπει την πρωτόδικη απόφαση που προέβλεπε ότι για να κηρυχθεί απεργία απαιτείται απόφαση Συνεδρίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και αποδέχεται ότι αρμόδιο όργανο για την κήρυξη της Απεργίας είναι το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Το Εφετείο δεν ασχολήθηκε με τους ισχυρισμούς του Δημοσίου περί καταχρηστικότητας της συγκεκριμένης μορφής απεργιακής κινητοποίησης. Αυτή η απόφαση, που είναι σαφώς θετικότερη από την προηγούμενη, δίνει την δυνατότητα για επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής από το Γενικό Συμβούλιο.
26
Η ΑΔΕΔΥ με νέα απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της στις 21 Αυγούστου, επαναπροκήρυξε την απεργία-αποχή και την επέκτεινε και στην εκπαίδευση και στις διαδικασίες επανελέγχου των συμβάσεων. Αυτό σημαίνει: «Απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης (ΠΔ 152/13) των εκπαιδευτικών, αλλά και της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και κάθε διαδικασία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που πραγματοποιείται σε υλοποίηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου (ν. 4024/11, ν. 4142/13, ΠΔ 152/13, ν. 3848/10, ν. 3679/10)» και «από όλες τις διαδικασίες επαναπροσδιορισμού με νέα κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου του Ν. 4250/14.» Το εξώδικο υπογράφτηκε, αυτή τη φορά, και από τα 17 μέλη της ΕΕ.
27
Στις 5 Σεπτεμβρίου, μόλις 15 μέρες μετά την έναρξη της νέας απεργίας-αποχής, η κυβέρνηση ξαναπροσφεύγει στα δικαστήρια, όπου ζητά ξανά να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική. Η δίκη γίνεται στις 10/9.
28
Στις 11/9, η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τους εργαζόμενους (σε υπουργεία, τον τομέα υγείας, την τοπική αυτοδιοίκηση, την εκπαίδευση κλπ) «να συνεχίσουν την απεργία – αποχή από κάθε διαδικασία που σχετίζεται με την «αξιολόγηση» (έντυπα αυτοαξιολόγησης, εκθέσεις αξιολόγησης συναδέλφων, βαθμολογία συναδέλφων, αξιολόγηση σχολικών μονάδων κλπ), αλλά και τις διαδικασίες που σχετίζονται με τον προσχηματικό έλεγχο της μετατροπής συμβάσεων των εργαζομένων από ορισμένου, σε αορίστου χρόνου, με την εκ των υστέρων αλλαγή των κριτηρίων, που επίσης προβλέπεται στο συγκεκριμένο νόμο)», δηλώνοντας ότι «η απόφαση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις της, παρά τις προσπάθειες ποινικοποίησης αυτών, είναι δεδομένη».
29
Στις 18/9 βγαίνει η απόφαση του δικαστηρίου. Η απεργία-αποχή κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική, είναι άμεσα εκτελεστή και απαγορεύει στην ΑΔΕΔΥ να κηρύξει στο μέλλον απεργία με τα ίδια αιτήματα. Όλα τα αιτήματα του Δημοσίου έγιναν αποδεκτά από το δικαστήριο!
Εξαιρετικά επικίνδυνο είναι το σκεπτικό της απόφασης, στο οποίο δηλώνεται ποιες απεργίες επιτρέπονται και ποιες απαγορεύονται:
«Η αμιγώς πολιτική απεργία, δηλαδή εκείνη που επιδιώκει αμιγώς πολιτικούς σκοπούς (πχ την ανατροπή της κυβέρνησης, τη συμβολή στην επικράτηση πολιτικού κόμματος), που είναι ξένοι προς εκείνους που προβλέπει το αρ. 23 παρ. 2 του Συντάγματος και το αρ. 19 παρ. 1 του Ν. 1264/82, είναι παράνομη»… «Η συγκεκριμένη μορφή απεργίας…δεν μπορεί να έχει ως σκοπό την κάμψη της βούλησης των νομοθετικών οργάνων, ούτε μπορεί να διαρκέσει μέχρι η πολιτεία να υποκύψει και να αποδεχθεί τα αιτήματα των απεργών, διαφορετικά , αν έχει τέτοιο σκοπό είναι παράνομη. Νόμιμος και θεμιτός σκοπός της απεργίας διαμαρτυρίας είναι η εντονότερη γνωστοποίηση του ζητήματος και η πρόκληση του ενδιαφέροντος της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης ώστε να ασκηθεί έτσι πίεση στα αρμόδια πολιτειακά όργανα. Για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού η (κατ΄ αρχήν νόμιμη, με βάση συγκεκριμένο σκοπό) απεργία διαμαρτυρίας πρέπει να έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια, όση απαιτείται για να φθάσει το μήνυμά της στην κρατική εξουσία και την κοινή γνώμη, διαφορετικά, αν δεν έχει τέτοια διάρκεια, η απεργία διαμαρτυρίας καθίσταται καταχρηστική».
Και στη συνέχεια, «Η παραπάνω απεργία που κήρυξε η εναγομένη δεν είναι απεργία διαμαρτυρίας, αφού δεν σκοπεύει απλώς να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης στα ζητήματα των διαδικασιών αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων και των εκπαιδευτικών και του επαναπροσδιορισμού της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου, αλλά έχει ως αποκλειστικό σκοπό, με την επιλογή της πλήρους αποχής των εργαζομένων από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης, να καταστήσει τις σχετικές διατάξεις ανενεργές και να κάμψει τη βούληση της πολιτείας ώστε η τελευταία να προβεί στην κατάργησή τους.» Γι αυτό λοιπόν, παράνομη και καταχρηστική!!! Εξάλλου, ο Δικηγόρος του Δημοσίου το είχε πει ευθαρσώς: αφού τον 4250 τον ψήφισε το ελληνικό κοινοβούλιο, δεν δικαιούται κανένας να παρεμποδίζει την εφαρμογή του!
30
Στις 18/9 η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ επαναπροκηρύσσει την απεργία-αποχή με τα ίδια ακριβώς αιτήματα, ουσιαστικά κατά παράβαση της απόφασης του δικαστηρίου. Καλεί σε «συνέχιση των κινητοποιήσεων μας για την ακύρωση στην πράξη του νόμου 4250/2014 με στόχο την κατάργησή του. Σε αυτήν την κατεύθυνση η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. κηρύσσει νέα Απεργία – Αποχή από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση στο Δημόσιο, τις διαδικασίες επαναπροσδιορισμού με νέα κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου του Ν. 4250/14, καθώς και τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης (ΠΔ 152/13) των εκπαιδευτικών, της αυτοαξιολόγησης –αξιολόγησης της σχολικής μονάδας του εκπαιδευτικού έργου.»
Ταυτόχρονα «Καλεί τα Δ.Σ. των Ομοσπονδιών και των Σωματείων μέσα από συλλογικές διαδικασίες (Γενικά Συμβούλια και Γενικές Συνελεύσεις αντίστοιχα) να κηρύξουν Απεργία – Αποχή από όλες τις διαδικασίες που αναφέρονται παραπάνω και να αποφασίσουν το πρόγραμμα δράσης για το χώρο τους».
Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα και έκφραση μιας πραγματικής κατάστασης: το 90% των εργαζόμενων στο δημόσιο δεν έχουν παραδώσει φύλλα αυτοαξιολόγησης και δεν σκοπεύουν να παραδώσουν. Επίσης, στους Δήμους παρεμποδίζονται οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης να μαζέψουν τα στοιχεία που χρειάζονται για τον επανέλεγχο των συμβάσεων ενώ για πρώτη φορά, νεοεκλεγμένοι Δήμαρχοι έχουν αρχίσει να δηλώνουν ότι δεν επιτρέπουν την παράδοση των στοιχείων των υπαλλήλων τους για ένα προσχηματικό έλεγχο με στόχο απολύσεις.
Στη συνεδρίαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις –Συσπειρώσεις, προτείνουν ότι: η επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής είναι το ελάχιστο, πρέπει να υπάρξει άμεση απάντηση με 48ωρη απεργία και Γενικές Συνελεύσεις σε όλο το Δημόσιο και Γενικό Συμβούλιο για απεργιακή κλιμάκωση. Η απόφαση της ΕΕ είναι 24ωρη απεργία για τις 23 Σεπτέμβρη.
31
Από τις 21/9, ξεκινά κοινοποίηση εξώδικων από τις Ομοσπονδίες προς τα αρμόδια Υπουργεία, με τα οποία προκηρύσσουν απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης. Πάνω από 20 Ομοσπονδίες του Δημοσίου έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα σε αυτή την κατεύθυνση.
Επίλογος
Οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, οι ομόφωνες αποφάσεις και η μεγάλη συμμετοχή στην απεργίας –αποχή, έχουν συμβάλλει στην άνοδο της αξιοπιστίας των συνδικάτων στο δημόσιο, και της ΑΔΕΔΥ συμπεριλαμβανόμενης.
Είναι ώρα, να ανοίξουμε σήμερα τα ζητήματα μιας συνολικής αγωνιστικής προοπτικής για την ανατροπή των πολιτικών αυτών και της κυβέρνησης που τις υλοποιεί.
Είναι ώρα, να ανοίξουμε και το ζήτημα της αξιολόγησης συνολικά, πέρα από τον κοινό τόπο της κατάργησης του 4250. Τι σημαίνει αξιολόγηση (με ή χωρίς ποσόστωση) σήμερα: είναι εργαλείο για διάλυση κοινωνικών υπηρεσιών, απολύσεις, περικοπές μισθών, χειραγώγηση και υποταγή των εργαζομένων.
Κάθε μορφή αξιολόγησης έχει να κάνει με τις «προτεραιότητες και τις ανάγκες της εκάστοτε ασκούμενης πολιτικής». Επομένως, υποχρεωτικά τίθεται το ερώτημα ποιος αποφασίζει την «ασκούμενη πολιτική» ποιος θέτει τις «προτεραιότητες» και για ποιών τις «ανάγκες» συζητάμε.
Σε αυτή τη συζήτηση, θα πρέπει να τοποθετηθούμε, με βάση όχι μόνο το ότι αρνούμαστε την αξιολόγηση γιατί ο πραγματικός της κοινωνικός ρόλος είναι ταξικός, χειραγωγικός και αλλοτριωτικός. Αλλά και το ότι, προβάλλουμε έναν άλλο τρόπο για την οργάνωση της εργασίας, στον οποίο ζητούμενο δεν θα είναι η αναζήτηση μια άλλης, «τίμιας και αντικειμενικής» αξιολόγησης αλλά η κυριαρχία των ίδιων των εργαζομένων πάνω στην εργασία τους, μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, τις γενικές τους συνελεύσεις και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, δηλαδή τον εργατικό έλεγχο και στις δημόσιες υπηρεσίες.
* Η Ζέττα Μελαμπιανάμη είναι εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ.
