Το τελευταίο διάστημα, η κυπριακή κυβέρνηση προωθεί μια σειρά από μέτρα για την εκπαίδευση. Μπορείτε να μας περιγράψετε τα μέτρα αυτά και τις επιπτώσεις που θα έχει η εφαρμογή τους στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών αλλά και στη λειτουργία των σχολείων;

 

Μονομερώς και χωρίς καμία διαβούλευση, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε μια σειρά από μέτρα, τα οποία, όπως ισχυρίζονται, αποτελούν μέρος μιας πιο ορθολογιστικής πολιτικής στην εκπαίδευση, η οποία φυσικά στόχο έχει την εξοικονόμηση χρημάτων και την υποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου.

 

Συνολικά εκτιμάται ότι 7,5 εκατομύρια ευρώ θα εξοικονομηθούν από τον μη διορισμό εκπαίδευτικών, βάση των μέτρων αυτών. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση έχει προχωρήση στην αφαίρεση μίας διδακτικής περιόδου από κάθε εκπαιδευτικό, ο οποίος αναλάμβανε «Υπεύθυνος Τμήματος» και δικαιούτο 2 διδακτικές περιόδους απαλλαγής στη Μέση Εκπαίδευση καθώς και στην Α΄ τάξη της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Επιπλέον, έχει αφαιρέσει όλο τον συνδικαλιστικό χρόνο από τους εκλελεγμένους εκπρόσωπους των εκπαιδευτικών. 

 

Επίσης έχει πάρει και άλλες διευκολύνσεις, οι οποίες παραχωρούνταν με συμφωνίες και αποτελούσαν πρακτικές τα προηγούμενα χρόνια και αφορούσαν διευκόλυνση του εκπαιδευτικού έργου, καθώς επίσης  και δεν έχει παραχωρήσει τη μία διδακτική ώρα μείωσης σε όσους εκπαιδευτικούς την δικαιούνται βάση των χρόνων υπηρεσίας τους.

 

Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι πραγματικοί λόγοι που η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας προωθούν αυτά τα μέτρα; Πως συσχετίζονται αυτά τα μέτρα με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α.;

 

Οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α., χρησιμοποιούνται επιλεκτικά από την κυβέρνηση με στόχο την εφαρμογή μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης εις βάρος φυσικά της Δημόσιας. Στη δική μας την αντίληψη,  βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι πολιτικός, και αφορά την υποβάθμιση του δημοσίου σχολείου προς όφελος της ιδιωτικής εκπαίδευσης, και κατά δεύτερο λόγο οικονομικός, όπως εξήγησα πιο πάνω. Εξάλλου, τόσο οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην Κύπρο, όσο και ο διδακτικός τους χρόνος, βρίσκονται στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία και αριθμούς που οι ίδιοι επικαλούνται. 

 

Διάφοροι φορείς όπως η Ένωση Γονέων και η Εκκλησία έχουν τοποθετηθεί υπέρ των μέτρων αυτών. Πως απαντάτε σε αυτή την εξέλιξη;

 

Και για τους δύο συγκεκριμένους φορείς, που έχετε αναφέρει, έχει επιχειρηθεί από κυβερνητικής πλευράς, η αξιοποίησή τους, με κύριο στόχο να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και να πλήξουν τις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις. Πως είναι δυνατό, η Συνομοσπονδία Γονέων, οι οργανωμένοι γονείς, να συμφωνούν με τις αποκοπές στην δημόσια εκπαίδευση; Εξάλλου,  οι οργανωμένοι γονείς δεν πρέπει να  έχουν λόγο στα συγκεκριμένα θέματα, εφόσον αυτά αποτελούν εργασιακά θέματα και είναι θέματα που πρέπει μέσο διαλόγου να συζητηθούν μεταξύ εργοδότη, που είναι το κράτος, και των Συνδικάτων των Εκπαιδευτικών. Για τον Δεσπώτη και την Εκκλησία, θεωρώ πως δεν έχουν κανένα λόγο και ρόλο γενικά στα της Εκπαίδευσης. 

 

Πείτε μας για τις κινητοποιήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα και για τον αγωνιστικό προσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος για το Σεπτέμβρη.

 

Την Παρασκευή 6 Ιουλίου, έχει πραγματοποιηθεί μία από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στην Κύπρο. Στα μέσα του καλοκαιριού, με τα σχολεία κλειστά και με 40 βαθμούς, πέραν των 5000 εκπαιδευτικών πορεύτηκαν προς το Υπουργείο Παιδείας, διαδηλώνοντας  ενάντια στην διάλυση της δημόσιας Παιδείας. Ήταν μία από τις πιο αγωγνιστικές και δυναμικές κινητοποιήσεις. Στο παρόν στάδιο, έχει προγραμματιστεί  ακόμη μία μεγάλη κινητοποίηση, περί τα τέλη Αυγούστου, έξω από το προεδρικό μέγαρο,  με κύριο στόχο την παρέμβαση του προέδρου της Δημοκρατίας. Από τον Σεπτέμβρη, και με το άνοιγμα των Σχολείων, προραμματίζονται ακόμα πιο δυναμικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου και απεργιακών .

 

Πώς απαντά το Υπουργείο Παιδείας σε αυτές τις κινητοποιήσεις; Τι ρόλο παίζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης;

 

Έχουν σίγουρα θορυβηθεί από τον όγκο και τον παλμό της κινητοποίησης. Αν λάβατε υπόψη ότι προηγούμενες πορείες και κινητοποιήσεις είχαν περίπου 300 άτομα, αντιλαμβάνεστε την πίεση που έχει ασκήσει η παρουσία 5000 εκπαιδευτικών. Παρόλα αυτά επιμένουν στις ετσιθελικές και αυταρχικές τους αποφάσεις, και αρνούνται να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου, με τους όρους που έχουν θέσει φυσικά οι Εκπαιδευτικές Οργανώσεις, να καθαρίσει το τραπέζι του διαλόγου και να ξεκινήσουμε από την αρχή. Τα ΜΜΕ παίζουν και αυτά τον δικό τους ρόλο, αλλά θεωρώ, ότι για πρώτη φορά κρατούν μια πιο αντικειμενική στάση απέναντι στη δημόσια εκπαίδευση, από προηγούμενες φορές. Λογικά, αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι και οι δημοσιογράφοι έχουν αντιληφθεί ότι από αυτά τα μέτρα υποβαθμίζεται άμεσα το δημόσιο σχολείο.

​

​

 Σημειώσεις

​

[*] Η συνέντευξη ολοκληρώθηκε την κυριακή 22 Ιουλίου 2018, επιλέξαμε όμως να αναβάλουμε για λίγες μέρες τη δημοσίευση της λόγω των τραγικών γεγονότων και την εκατόμβη θυμάτων που προκάλεσε η πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική την Δευτέρα 23 Ιουλίου.